Thursday, December 27, 2012

ಹೂಗಳು ನಗುತಿವೆ (ಕರವೋಕೆ)....



ಹೂಗಳು ನಗುತಿವೆ
(ಚಿತ್ರ: ಶರ್ಮಿಲಿ; ಗಾಯಕರು: ಕಿಶೋರ್ ಕುಮಾರ್; ಸಂಗೀತ: ಸಚಿನ್ ದೇವ್ ಬರ್ಮನ್)

ಹೂಗಳು ನಗುತಿವೆ ನಗುತಲಿ ರಮಿಸಲೂ.. //೨//
ಸೇರಲು ಮನಗಳು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಿಲನಕೇ..//೨//
ಹೂಗಳು ನಗುತಿವೆ...

ನೀ ನಿರೆ ಇರುವುದು ಪರಿಸರದಾ ಸರಿಗಮ
ನೀ ಬಂದು ಹೋದರೆ ಎಂದು ಎಲ್ಲಿ ಸಂಗಮ //ನೀನಿರೆ ಇರುವುದು//
ಘಳಿಗೆಯೆರಡು ಸೇರಿ ಇಂದು ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವಾ...sss
ಹೂಗಳು ನಗುತಿವೆ...////

ಕಣ್ಣಿನ ಕನಸಲಿ ನನಸು ಇಂದು ತುಂಬಿದೆ
ಹೆಜ್ಜೆಯ ಗುರುತಲೂ ನಿನ ಘಮ ತುಳುಕಿದೆ//ಕಣ್ಣಿನ ಕನಸಲೂ//
ಯಾರ ಬಯಕೆ ಹೇಗೋ ಏನೋ ನನದಂತೂ.. ಹೀಗಿದೇ..sss
ಹೂಗಳು ನಗುತಿವೆ...// //

ಮಾತಿಗೆ ತುಟಿಗಳು ಏನೋ ಹೇಳಹೊರಟಿವೆ
ಮಾತೇ ಹೊರಡದೇ ಸುಮ್ಮನೇ ಕುಳಿತಿವೆ..//ಮಾತಿಗೆ ತುಟಿಗಳು//
ನಿನ್ನ ಮಾತ ಕೇಳಲೆಂದು ನನ್ನ ಮನವು ಬಯಸಿದೇ...sss
ಹೂಗಳು ನಗುತಿವೆ...// //


Friday, December 21, 2012

My Sweet Daughter's Story GIFT on my birthday


SUN Shine…

Darkness… darkness everywhere… panting… running… out… of energy… “Ha... ha… damn it!!” total darkness… no sign of light anywhere… no end to this darkness and no sign of light or hope anywhere… until… “……creak….” ‘That sound…! Someone was finally able to open my Pandora’s Box??’ A light… so bright… it blinded me… ‘gah! What is this light?!’ then… it shrank…more and more… until it became a spot of light… “Wha…why?!” and then… it started moving… it moved to a distance and stopped… “Huh?? What??” It turned towards me… and started to move in my direction… coming closer to me… “What do you want?” I felt as if it was saying to follow it… I had no idea why so don’t bother to ask me about it, ‘you want me to follow you eh…’ I thought it wouldn’t hurt to follow it, so I did, it lead me to a series of choices and different paths, ‘I’m getting exhausted…’ I didn’t want to walk without rest but that light didn’t even listen to me… “Oi! Stop for a while why don’t you…?!” I was wailing loudly enough to make that light to hear me… but it just ignored and continued on, “huh… hey! Wait up!! Listen for a bit!! I can’t keep up with this pace of yours… stop Ple--” I had no energy left and collapsed on the ground… “Wait! Don’t go without me!” I knew if it left me alone there is no way to find him again, “wait please! I don’t need rest; I’ll follow you so please wait…!” I tried to get up, but it’s quite obvious I had no strength left; I tried to stand erect but failed miserably… That light didn’t look back even once to check how I was doing…!! Another try to stand up… another fail… it didn’t stop, that light just went further and further away… until I snapped, “wait you dumb head!! Have some sympathy!! I have no energy and I can hardly stand, and here you’re just walking away as if you don’t care?! You don’t need to rest, you can fly but I can’t!! So why don’t you come back and try to help me?!” It didn’t work… it just went on… ‘That didn’t work at all…’ then… something came to mind… it would hurt that light badly and I might get injured but at least he cannot disagree to this… “… Or… you are just a coward…” it stopped “hah! You are a coward! Nothing but a mere coward! You don’t want to face me and help me because that will make you look like a weakling! But you already are… hahaha!” I broke into a sinister laugh… I think I could hear footsteps coming my way… I was shaking before… but now I couldn’t stop… I lost myself completely… “coward coward! Hahahaha!!” and then… “Coward cowa--” “….slap!!” …. Something slapped me… before I could come back to my senses, I was totally shocked… after that… “huh… why… why did you do that…?” I looked up at the light… but it was a man standing there… he looked quite familiar… ‘Have I seen him somewhere…? Wait! Where is the light??’ “Um… sorry… but can you move a bit??” I smiled at him then looked to my left and right, then to the left and right of the man… but… alas… that light wasn’t there anymore… I broke into cold sweat… ‘Where is that light….?!’ I started to look around while ignoring the man… he sighed… then… “Are you looking for a light of some sort…?” I looked at him in surprise, “yes! Do you know where it is??” I was quite anxious; I needed to know at all costs… He let out a chuckle and sat on the ground, he patted the place beside him “I am that light” I was in shock… “What?! You have to be kidding me…” “No I’m not, that light is me” He again patted the place beside him… “Come here and sit, I’ll tell you everything… and besides, you are already very exhausted aren’t you?” I had to give in… he was telling the truth… I went and sat beside him without a word… “Haven’t you figured out who I am yet?” I looked up to him, “yea, pretty much since you were the one who told me that when I was stricken with shock, you are my light” I said that sarcastically, he let out a sigh… “That’s not what I meant… don’t you think I look familiar?” for a moment there I thought he just read my previous thoughts… he handed me a mirror which I don’t know from where he got, so don’t ask me… I looked at it… then at the man… at it then at the man… “Hmm… nope, I have no idea” “I am your father” My eyes widened… “Huh?” “I am your father” “sorry I couldn’t hear you, what did you just say?” “I-AM-YOUR-FATHER” okay…?? It’s not that I didn’t hear him but it was quite hard to believe him… he looks… so damn young!! It seems he looked like around 24 to 26 years old… and to have a 12 year old daughter around that age is unbelievable… “… You must be mistaken… BIGTIME…” “How can my own daughter not recognize her own father…?” He grumbled… I looked to him then at the mirror, and it hit me… “Maybe I’m the one that’s mistaken…” “What…?” “Well you do look a lot like me… and we have almost the same personalities … so I guess you are my father…” He smiled… “But before I run into any more conclusions…how old are you?” He let out a chuckle… “I’m 53” My eyes widened and I felt as if I could fall any moment because of the shock… “Say what?!?” He wasn’t shocked at all… but then I decided to calm down… I might be his second or third child… “Wait… you must have at least 1-2 children already right..?” He had a pained look when I asked that… “No… close… but no…” I softened,  I nuzzled and hugged him… I think I was literally crying with sadness… “I’m… sorry… I… shouldn’t… have… asked…” He smiled and hugged back… “Now come on, we need to get going, you have a long way to go before you will be set free from here” I smiled back at him… “yea…” I tried to stand up… but I forgot… I have no energy at all! “….” “what’s wrong? Come along now or I just might leave you…” “I have no energy left…” “Oh my…” He came over to me and turned the other way while sitting down… “Eh? What are you doing?” “Come on now, I’ll piggy back you until a certain distance” my eyes widened for a second and then I giggled… I climbed on his back and he piggy backrided me… On the way… he, “shouldn’t you be calling me ‘abbu’ by now…?” I was very tired and sleepy… “abbu…” I nuzzled him… it was so warm… I instantly fell asleep… the last sentence I heard from him was… “heh… sweet dreams betu… I’m very much excited to meet you in the real world…”
I suddenly woke up in my bed beside my mom… my dad was on a scientific mission trip to India… his part of the bed felt so cold… I really missed that warmth… but I felt he was still watching me just like how he was watching me in that darkness… “sweet memories… sweet sweet memories…”
The next night… it wasn’t pleasant… I came back into the darkness… but this time… he wasn’t there… “abbu! Abbu! Where are you?!” I wanted to cry so bad… “abbu! Abbu!” but someone creeped behind me… “You don’t need your abbu…” his hands on my neck… “Because you have no right to live!” he strangled me… I was chocking… “a-a-abbu…!” “it’s no use calling for him, he will never come for you… you are of no use… you are just like any other girl child on this planet… we were the ones who was supposed to be born instead of you… he would love to have 3 sons who are much older than a weak 12 year old… not … a girl at that too!” his grip became stronger and stronger… I was literally going to die… I began to think it over… if he would have given the same treatment to me even if I had these brothers of mine… I was beginning to doubt him… my brothers were getting the best of me… they were invading my dreams… no… they were INSIDE ME… they were a part of me… a part of my personality… I suddenly felt a rush of all the memories of my brothers… and their feelings when I survived and was born… and they didn’t… I woke up in the morning… shivering… I didn’t want to open my eyes… because if I did… I would see my brothers… with a dagger… ready to kill me… I then took a deep breath… and open my eyes… to find my father… not there… those lines… ‘your abbu won’t be able to hear you…’ it must be… because my dad is not here… or else he would wake up instantly and tell me to calm down… I woke up again at 5 in the morning… I packed my bags and went to school… I wanted to get some counseling… so I wanted to ask our school consoler about what she thinks about my situation… I have 2 other friends who say they have had hard times in life… that for them too… it was very hard… one of them… was Sabrina… even though she hadn’t experienced the pain that I have… I would always say not to go on the path she is going now… it wasn’t a safe path… but… each path I take… has choices… never ending paths… “Hey suraray!” “Yea what?” “You know that people who are the happiest are actually the people who have the darkest and hardest life ever?” “Yea I know that…” “I’m one of them…” “I know…” “And your one of the people who is the happiest but has no dark times!” I corrected her… “You’re wrong Sabrina… I do have a dark times… and I’m still suffering now…” “….” She didn’t say anything… but to break the silence I asked if she could give me a pen to borrow, and the silence was broken… My story and my life… are like no other… I have many hard choices and I am suffering… but… what’s there to worry if I have my daddy at my side? He will always guide me to happiness… I know that for sure… but… the issue with my brothers… I’ll leave that chapter for another day… I giggled while Sabrina was confused why would I giggle… instead she kept saying I stole her pen when I didn’t… I was giggling on what a life I have… I have to say thanks to 2 people for letting the real me out… my abbu for guiding me on the right path… and my most best friend ever… Zayan… who broke the last chain… But… I would never want her to know my dark secret… anyway, moving on… I think my abbu is way too lucky! He found a girl so beautiful! Yup! That’s my mom alright! And her personality is fit for my dad… way to go abbu! He must have had a really nice and happy past and happy times to become like how he is now… same goes to my mom… I envy abbu a lot… he has always been role model and still is… I want to become exactly like him when I grow up! Heh… I better settle it with my brothers soon too… let them come in my dreams tonight… I’ll show them to a treat..! heh… I look back and say… “abbu… please guide me on the right path so that when I am completely free from this darkness, I can be under the same sun as you… experience the same as you… and have the same amount of happiness as you… my one and only… sunshine…”

Wednesday, November 28, 2012

ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ -ದುಶ್ಯಾಸ್ನಾಗಿದ್ದು.....

ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ -ದುಶ್ಯಾಸ್ನಾಗಿದ್ದು.....



ನಾಟಕ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಊರಲ್ಲಿ ಜೋರು ತಯಾರಿ ನಡೆದಿತ್ತು.. “ಊರುಭಂಗ” ನಾಟಕ. ದ್ರೌಪದಿ ಸೀರೆ ಹರಣ ಪ್ರಸಂಗದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭ... ದುಶ್ಯಾನನ ಪಾತ್ರ ಸೀರೆ ಹರಣ ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇತ್ತು. ಎಂಕ್ಟೇಸ..”ನಾನು ದುಸ್ವಾಸನ್ಪಾಲ್ಟು ಮಾಡ್ತೀನಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಿತ ಸುಬ್ಬಾನೇ ಮಾಡ್ತಾನೆ” ಅಂತ ಜೋರು ಮಾಡಿ ಪಾತ್ರ ಗಿಟ್ಟಿಸಿದ್ದ. ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸೂ ಚನ್ನಾಗೇ ಮಾಡಿದ್ದ. ನಾಟಕದ ಶ್ರೀರಾಮನವಮಿ ದಿವ್ಸ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಮದ್ಯಾಹ್ನ ಅನ್ನದೇ “ಕೋಸಂಬರಿ, ಹೋಳಿಗೆ, ಹಬ್ಬದ ಊಟ ಪಗಡ್ದಸ್ತಾಗೇ ಜಡ್ದ...’ಬ್ಯಾಡ್ವೋ ಒಟ್ಟೆ ಕೆಟ್ಟೋಯ್ತದೆ.. ಗಾಸಿ ಬಿದ್ದು ಪಾತ್ರ ಗಿಟ್ಸಿದ್ದೀಯಾ’ ಅಂತ ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೇಳಿದ್ರೂ ಕೇಳಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಅಂವ.

ರಾತ್ರಿ ೯.೦ ಕ್ಕೆ ನಾಟಕ ಶುರು ಆಗೋದು, ೮.೦ ಆದ್ರೂ ಆಸಾಮಿ ಪತ್ತೆ ಇಲ್ಲ...

ಸೀನ ಬಂದು ಗೌಡ್ರಿಗೆ ಹೇಳ್ದ “ನಾಟ್ಕದ ಮೇಟ್ರು ಸ್ಯಾನೆ ಟೆನ್ಸನ್ನಾಗವ್ರೆ ಕಣಣ್ಣೋ, ಈ ಟೊತ್ತಾದ್ರೂ ನಿಮ್ತಮ್ಮನ್ಮಗ ಎಂಕ್ಟೇಸಾ ನಾಪತ್ತೆ, ಮೊದ್ಲ ಸೀನೇ ಅವನ್ದು” ಅಂದ

ಬೀಡಿ ಸೇದ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದ ’ಕೃಷ್ಣ’ ನ ಪಾತ್ರದ ರಮೇಸ...

“ಅಯ್ಯೋ ಗೌಡ್ರೇ..  ಒಂದೇ ಸಮನೆ.. ಚೊಂಬಿಡ್ಕೊಂಡು ಇತ್ಲ್ ಕಡೆ ಓಗಿದ್ದೇ ಓಗಿದ್ದು.. ಎಂಕ್ಟೇಸಾ..!! ಆವಾಗ್ಲೇ ನೋಡ್ದೆ.., ಬಂದೌವ್ನೆ ಅಂದ್ಕಂಡೆ..ಇನ್ನೂ ಬರ್ನಿಲ್ವಾ...??”

ಶಿವೇಗೌಡ್ರಿಗೆ ಆತಂಕ... “ನೋಡ್ರಲೇ ಅಲ್ಲೇ ಇತ್ಲ್ ತಾವ” ಅಂದ್ರು

ಸೋಮ ಓಡ್ಕಂಡ್ಬಮ್ದು...ಏದುಸಿರ್ಬಿಡ್ತಾ...

“ಗೌಡ್ರೇ..ಎಂಕ್ಟೇಸ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಮಲಗ್ಬಿಟ್ಟವನೆ... ಜ್ವರಾನೂ ಬಂದಂಗೈತೆ.. ಬರಾಕಾಗಾಕಿಲ್ಲ ಯಾಸ ಆಕಲ್ಲ ಅವ್ನು ..ಅಂತ ಏಳೋಗೋ ಲೇ ..ನಾಟ್ಕದ್ ಮೇಟ್ರಿಗೆ” ಅಂತ ಅವ್ರಮ್ಮ ನನ್ನ ಓಡ್ಸಿದ್ಲು...” ಅಂದ.

ನಾಟಕದ ಮೇಷ್ಟ್ರಿಗೆ ಏದುಸಿರು ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತು...

“ಲೇ ಏನಾದ್ರೂ ಮಾಡ್ರಲೇ...ಮೊದ್ಲೇ ಉಬ್ಬಸಾ ಈ ಮೇಟ್ರಿಗೆ..ಆ ಮ್ಯಾಕೆ ಟೆನ್ಸನ್ನಾಗೆ ನಿಗತ್ಕಂಡ್ರೆ,,ಏನ್ಮಾಡನೇ.. ನಾಟ್ಕ ಅಂತ ನೋಡೋದಾ..ಇಲ್ಲ ಮೇಟ್ರ್ ಎಣ ಸಾಗ್ಸೋದಾ??” ಅಂದ್ರು ಗೌಡ್ರು...

ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಹಳ್ಳಿ ಹೈದರನ್ನೇನು ದೊಡ್ಡೋರನ್ನೂ ಕೇಳಿ ಆಯ್ತು... ಯಾರೂ...”ಊಹೂಂ...” ನಾನ್ ಮಾಡೊಲ್ಲ ಅನ್ನೋರೇ....

ಆಗ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದೆ .. ನಾಕನೇ ಕ್ಲಾಸ್ ಶ್ರೀಕಾಂತ...

“ನಾನ್ಮಾಡ್ತೀನಿ ಗೌಡ್ರೆ...?? ನಾಟ್ಕ ಪ್ರಾಕ್ಟೀಸು ದಿನಾ ನೋಡಿದ್ದೀನಿ..ಬಾಯ್ಪಾಟ ಆಗದೆ ಡೈಲಾಗು ದುಸ್ಯಾಸನ್ದು” ಅಂದ...

“ಲೇ ಓಗೋಲೇ... ಯಾವಾಗ್ ನೋಡಿದ್ರೂ ಗೊಣ್ಣೆ ಸಿರ್ಕೊಂಡಿರ್ತೀಯಾ... ಕೆಳಕ್ಕ್ ಬೀಳ್ದಂಗೆ ಗೊಣ್ಣೆನ ಸೆಳ್ದೀಯೋ... ಇಲ್ಲ ಬಿದ್ ಬಿದ್ದೋಗೋ ನಿನ್ ನಿಕ್ಕರ್ ನ ಇಡ್ಕಂಡೀಯೋ ...ಅಲ್ಲಾ ದ್ರೌಪದಿ ಸೀರೆ ಸೆಳ್ದೀಯೋ...” ಓಗೋ ಕ್ಯಾಮೆ ನೋಡು” ಅಂದ್ಬುಟ್ರು.. ಗೌಡ್ರು...

ಈಗೇನ್ಮಾಡೋದು... ಟೈಮೇ ಇಲ್ಲ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆನೆ ಇರೊದು... ಸಾಲದ್ದಕ್ಕೆ ಬೆಂಗ್ಳೂರಿಂದ ದ್ರೌಪದಿ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಎಣ್ಣು ಆಲ್ಟಿಸ್ಟ್ ಬಂದವಳೆ..?? !!!

ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ ನ ನೋಡಿ ರಮೇಶ ಉರ್ಫ್ ’ಕೃಷ್ಣ’

“ಗೌಡ್ರೇ..ನಮ್ ನಾಟ್ಕದ್ ಎಲ್ಲಾ ಡೈಲಾಗೂ ಇಮಾಮಂಗೆ ಗೊತ್ತು... ಅವಂಗೇ ಆಕಿದ್ರೆ ಎಂಗೆ ಯಾಸ,,,??” ಅಂದ

“ಅಲೆಲೆ ಔದಲ್ಲೋ... !!!”

ಏದುಸುರು ಎಳ್ಕೊಂಡೇ ಬಂದ ನಾಟಕದ ಮೇಷ್ಟ್ರಿಗೆ ಮುಳ್ಗೋನಿಗೆ ಹುಲ್ಕಡ್ಡಿ ಸಿಕ್ಕಂಗಾಯ್ತು...

ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ ಕೈ ಹಿಡ್ಕಂಡು.... “ಲೇ ಸಾಬಿ ಮಾಡೋ ದುಸ್ಯಾಸನ ಪಾರ್ಟು” ಅಂದ್ರು

ಎಲ್ಲರ ಒತ್ತಾಯದ ಮೇಲೆ ಇಮಾಮ್ ನಾಟಕದ ದುಶ್ಯಾಸನನ ಪಾತ್ರಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚೇಬಿಟ್ಟ....

 

ನಾಟಕ ಶುರು ಆಯ್ತು...

ದ್ರೌಪದಿ..ಅಂತಃಪುರಕ್ಕೆ ಎಂಟ್ರಿ ಕೊಟ್ಟ ದುಸ್ಯಾಶನ...

“ಎಲೆ ದ್ರೌಪದಿ...!!!.... ನೀ,,,ನೀ...ನೀ.....”

ಯಾಕೋ.. ಎಡವಟ್ ಆಯ್ತು..ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ ತಡವರಿಸ್ದ....

ಸೈಡ್ ವಿಂಗಿಂದ ನಾಟಕ ಪುಸ್ತಕ ಹಿಡ್ಕಂಡಿದ್ದ ಮೇಷ್ಟ್ರು... ಡೈಲಾಗ್ ಹೇಳ್ಕೊಟ್ರೂ...ಊಹೂಂ...

ಸೈಡ್ ವಿಂಗ್ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದ ಇಮಾಮ್ ..

“ಮೇಟ್ರೆ..ಡೈಲಾಗೂ..ನಮ್ದೂಕೆ ಬಂದಂಗೆ ಏಳ್ತೀನಿ...” ಅಂದ

“ಆಯ್ತೋ ಮಾರಾಯಾ ಏನೋ ಹೇಳಿ ಮುಗ್ಸು...” ಅಂದ್ರು ಮೇಷ್ಟ್ರು

ಇಮಾಮ್ ಉರ್ಫ್ ದುಶ್ಯಾಸನ: “ಕ್ಯಾಗೆ..ದುರಾವ್ ಪತ್ತಿ,..sss ನಿಮ್ದೂಕೆ ಬುಲಾವ್ ಅಂದ್ರೂ..ಬರೊಲ್ಲ ಕರ್ಕೋ ಹೇಳ್ತೀ..ssss??  ನಕ್ಕೋ ನಕ್ಕೋ...ಚನ್ನಾಗಿ ಇರೊಲ್ಲ..!!!. ನಮ್ದೂಕೆ ಅಣ್ಣ ನಿಮ್ದೂಕೆ ಎಳ್ಕೊಂಡೂ ಬಾ ಕರ್ಕೋ ಏಳವ್ನೆ.. ಇಜ್ಜತ್ ಸೆ ಬಾ ಇಲ್ಲಾ ಅಂದ್ರೆ ನಿಮ್ದೂಕೆ ಎಳಕೊಂಡು ಓಗ್ತೀನಿ......”

ಅಂತೂ ಇಂತೂ...ದೃಶ್ಯ ಮುಗೀತು...ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಸಭೆ ಸೀನ್ ಬರೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ.. ಸಾವರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟ ಮೇಕಪ್, ವೇಶ ಏರಿಸ್ಕೊಂಡು ಎಂಕ್ಟ...!!!!

ಮೇಷ್ಟ್ರು ಖುಶೋ ಖುಷು... “ಬಂದ್ಯಾಪ್ಪಾ...ಅಂತೂ ಸಭೆ ಸೀನ್ ಹೊತ್ಗಾದ್ರೂ.. ಸಿಧ್ಹವಾಗಿದ್ದೀಯಲ್ಲಾ... ಜ್ವರ ಅಂತಿದ್ರು ಯಾರೋ...??!!!” ಅಂದ್ರು ಮೇಷ್ಟ್ರು.

“ಏನ್ ಮೇಟ್ರೇ ... ಬೆಂಗ್ಳೂರಿಂದಾ ಕರ್ಸೀರಿ ಈರೋಯಿನ್ನಾ... ಎಂಗ್ ಮಿಸ್ ಮಾಡಾಕಾದದು..ಅದ್ಕೇ ಒಂದ್ ಮಾತ್ರೆ ನುಂಗಿ ಸಿವಾ ಅಂತ ಬಂದ್ಬುಟ್ಟೆ...” ಅನ್ನೋದೇ ಎಂಕ್ಟೇಸ..???!!!!

Friday, November 16, 2012

MY sweet Daughter's Touching Story.....




Dear Friends
I was moved by seeing my daughter's story she presented us on our Marriage 25th Anniversary today the 16th Nov 2012.

I am sharing her story with you in my blog....


A small story or a one-shot about me and my life with my parents~
WARNING! INCLUDES FANTASY, NOTHING FROM REAL LIFE, WELL, THIS USED TO BE MY FANTASY AND THE FEELINGS I FELT WERE REAL SO NO COMPLAINTS…>W<
Paradise always lies where you are

“This is paradise!” it really was… this was the home for all kids that yet have to be born, I was one amongst those who have a lot of time left until they are born, in that mean time, we used to play hide and seek, play with alchemy and magic, and all sorts of stuff. I loved that place. It was really fun, we could do whatever we want, have how much food we want, and it was paradise. 

But… that one day… God called for me… and he told it’s time to leave and go to earth… I was literally shocked when he said me so… “b-b-but, there is no other place like paradise! I love being here!” “…” he didn’t say anything… “I don’t want to leave! Its boring to be born there!!” he spoke up “my child… you will have more fun there… I promise…” I didn’t want to leave and so I urged him even more… “I don’t want to!!” “I promised didn’t I? you will love being there instead of here… so much you don’t want to leave earth…” I looked up to him in disagreement, I wondered if he was even telling the truth… heck! What am I thinking!? He will always say the truth no matter what! “Promise?” I showed my pinky finger to him as he was a bit surprised but later, 

He let out a chuckle as he wrapped his pinky finger around mine… “Promise” he had a warm smile on as he escorted me out of paradise… we went through the world of sinners which is called ‘Hell’, I heard it from my friends, they told me it was really scary there, but it was much more scary seeing it myself… my next stop… earth… before I dropped down… God said that… “The couple you’re seeing down there… it has already been 12 ½ years after marriage…” “Whoa! That’s a long time! Didn’t they have any kids…?” I regretted it when I asked that question because his answer was… “No… 2 failed attempts already…” “…” silence… that was it… decision made… I felt really sad for them… I wonder if it was any other kid, will they take care of them…? Well I would absolutely… “So, isn’t it the time for you to be going now..?” he shot at me with a heartwarming smile as I just nodded my head to his question… before I dropped down into earth, God told me… “I wanted you to be their child as you would help them through any problem… but… that doesn’t mean you wouldn’t cross any problems yourself… you should choose your paths wisely my child… and learn with every mistake… do you understand?” I was hesitant at giving my answer… “…….” I couldn’t open my mouth… the words ‘yes I understand’ didn’t come out… as if they were stuck in my throat…I wasn’t scared… but something sent chills up my spine… “My child…?” I jerked and tried to stay calm but failed miserably… “Yes…I understand…” he gave a warm smile… “good, I was worried, now best of luck!” before I went down to earth I looked back at him and smiled… that was the last time I saw him… waving back at me as I left… “I’m going to face a lot of troubles huh..?” that’s when I saw my parents… they were so happy to see me… and me… I thought I felt a tingle in my heart as if… 

I was blessed with one of the best parents in the world… “A-a-a-a-a-abbu!” my father was overjoyed when I called his name… “a-a-a-a-ammi!” my mom… was overjoyed as well… and me…? Heh… just like any other baby… I was totally clueless and so innocent… I did face many hurdles on my way here on earth… living here is kind of hard, but I have learned it’s better to face than to run away… that… which I have learned from my dad… and “be nice to people and they will be nice to you”… which I have learned from my mom… I am really blessed with a strong, filled with pride, confident father and a sweet, cute, kind mother… and what am I? a mix of both the personalities… “Come on suru! Your bus is waiting for you!” a call from my dad… “Okay! I’m going down! Bye abbu! Bye ammi!” I head down to my bus… “Gosh! That driver tells he comes early but makes me wait at least 10 mins!” I thought to myself… today, I look back to how I was before… what god said affected me then… but now I can bravely say… “I can face whatever hurdles come in my way!” that’s right… and… I can also say… “Dear past self, you were dearly mistaken when you said you weren’t going to have any fun here on earth… earth is a billion times more fun than paradise… because… with my parents here… with how they have blessed me… I’m really happy…” I look up and smile at the sky because I know god is watching… “… Promise fulfilled” thank you… for blessing me with my parents… I don’t know how to thank you… and… I have learned and experienced from god… “Paradise lies where your parents are…” heh… absolutely right… “Paradise always lies where you are”
-From your dear Suraiya (aka- Suru)

Wednesday, October 10, 2012

ಸುಬ್ಬಿ....

(Art - by a school kid, Source: web site) ಚಿತ್ರ: ಅಂತರ್ಜಾಲದಿಂದ ಒಬ್ಬ ಶಾಲಾ ಬಾಲಕಿ ಬಿಡಿಸಿದ ಚಿತ್ರ


ಸುಬ್ಬಿ
ಏನ್ಲಾ ಸಿದ್ದ ಸುಬ್ಬಿ ಬಂದಂಗಿಲ್ಲ ನಾಟೀಗೆ
ಬೋ ಪಸಂದಾಗವೆ ಸಾಲು ಎಲ್ಲಾ ನೆಟ್ನೆಟ್ಗೆ
ಪಡ್ಡೆ ಬಡ್ಡೀ ಐಕ್ಳು ನಾಟಿ ಸಾಲೆಲ್ನೋಡಾವು
ಆದ್ರೂ ಕಲಾ ಸುಬ್ಬಿ ಬಂದ್ರೇನೆ ಮನ್ಸಿಗ್ ಚಾವು
 
ಸುಬ್ಬಿ- ನಮ್ ಊರ್ನಾಗೇ ಬೋ ವಲ್ಡ್ ಪೇಮಸ್ಸು
ಏನ್ಮಾಟ್ವಾದ್ ಮೈಯಿ, ಅವ್ಳಿದ್ರೆ ಗೇಯ್ಮೆಗುಮ್ಮಸ್ಸು
ನೀಟಾಗ್ಬತಾನೆ ಗೌಡ ಗದ್ದೆತಾಕ್ಕೆ, ಮೀಸೆನೋ ಟ್ರಿಮ್ಮು
ತಂಪೊತ್ನಾಗೂ ಬೆವರ್ತಾವೆ ಐಕ್ಳು ನೀರ್ಬೇಕು ಡ್ರಮ್ಮು
 
ಅದ್ಕೇ ಅಂತೀನಿ, ಮುದ್ನಿಲ್ಲೋ ಗೌಡ ಇಂದ್ಯಾಕವ್ನೆ?
ಸುಬ್ಬಿ ಇದ್ರೆ ಮುಂದ್ನಿಂತ್ ಇವ ಮುಸ್ಮುಸಿ ನಗ್ತಾನೆ
ಅವ್ಳೋ ಬೋ ಘಾಟಿ, ಕುಲುಕ್ತಾಳೆ ಬಳುಕ್ತಾಳೆ ಒಸಿ
ಸಂಜೀಕ್ ಶೆಟ್ರಂಗ್ಡೀಲಿ ಗೌಡ್ನ ಲೆಕ್ದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ತದೆ ದಿನ್ಸಿ
 
ಆದ್ರೆ ನಮ್ಸುಬ್ಬಿ ತಂಟೇಕೋದ್ರೆ ಬುಟ್ಟಾಳೆ ಸುಮ್ಕೆ?
ಗಟ್ವಾಣಿ ಎಂಗ್ಸು ತಗದ್ಬುಟ್ಟಾಂದ್ರೆ ಮುರೀತಾದೆಮ್ಕೆ
ಗೌಡಾನೂ ಅಂಗೇ ಓಗಿದ್ನಂತೆ ಅವ್ಳತಾಕ್ಕೆ ಒಂದಿನ
ಆವೊತ್ತು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಂತೆ ಮುಟ್ನೋಡ್ಕಳಂಗೆ ದಿನಾ
 
ಸುಬ್ಬಿ ಅಂದ್ರೆ ನನ್ ಮಗ್ಳಿದ್ದಂಗೆ ಅಂತಾನೆ ಗೌಡ
ಗೋಗರ್ದ್ನಂತೆ ಆವತ್ನಡ್ದಿದ್ ಎಲ್ಲೂ ಏಳ್ ಬ್ಯಾಡ
ಮಗು ಮನ್ಸು ನಮ್ಸುಬ್ಬಿದು, ಕಸ್ಟ ಅಂದ್ರೆ ಕರುಗ್ತದೆ
ಬಡುವ್ಳಾದ್ರು ಕೈಲಾದ್ದು ಮಾಡಾಕೆ ಮನ್ಸು ಮರುಕ್ತದೆ

Thursday, July 12, 2012

ಅವಳು - ಅವಳೇ....

ಅವಳು - ಅವಳೇ

ಎಂಡ್ರ್ ಮಕ್ಳ್ ಓಗೌವ್ರೆ ತೌರ್ಗೆ
ಎಣ್ ಯಾರೂ ಬರಲ್ಲ ಈ ಕಡ್ಗೆ
ಆದ್ರೂ ದೈರ್ಯ ಸರಿ ರಾತ್ರಿಗೆ
ಮೋಯಿನಿ ಬತ್ತಳೆ ಬಾಗ್ಲಿಗೆ...

... ನಾನೋ ಮಾಡಿದ್ದುಣ್ಣೋ ಮಾರಾಯಾ
ತಿಂದು ಒಗೀತೀನಿ ಪಾತ್ರೆ ಅಂಗೇಯಾ
ಕಾಯ್ತಾ ಕುಂತೆ ರಾತ್ರಿ ನೊಡ್ತಾ ಮುಸ್ರೆಯಾ
ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲ ಕಾದೆ ಕಾಣ್ಲೇ ಇಲ್ಲ ಮೋಯಿನಿಯಾ

ಈವಾಗ್ ಅರ್ತ ಆಯ್ತ ಐತೆ ನನ್ನವಳ ಮಾತ್ವ
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ ಏಟ್ಗೆ ಬತ್ತಿತ್ತು ಬೋರ್ವೀಟಾ ಸತ್ವ
ಆಪೀಸ್ ಟೈಮ್ಗೆ ಬಿಸ್ಬಿಸಿ ತಿಂಡಿ ಜೊತ್ಗೆ ಕಾಪಿ
ದಿನಾಯೆಲ್ಲಾ ಗೆಲ್ವಾಗಿರ್ಲಿಂತ ಕೊಡ್ತಿದ್ ಪಪ್ಪಿ

ಏನಂದ್ರೂ ನನ್ನೆಂಡ್ರೂ ಒಂದು ಎಣ್ಣ್ ಅಲ್ವೇ
ನನ್ನೆತ್ತವಳೂ ಅವಳ್ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ನನ್ನಜ್ಜಿ ಅಲ್ವೇ
ಜಲ, ಗಾಳಿ, ಅನ್ನಹಣ್ಣು ಕೊಡ್ತಾಳೆ ಬೂಮಾತೆ
ನನ್ಮಗ್ಳಿಗೆ ನನ್ನೆಂಡ್ರು ಅಮ್ಮ, ನನಗೆ ನನ್ನಮ್ಮ
ಜಗ್ದಾಗಿರೋ ಎಲ್ಲ ಗಂಡಸ್ರಿಗೂ ಇದ್ದಾಳೆ ಮಾತೆ

Monday, June 4, 2012

ಮಾಲಿಸ್ ಎಣ್ಣೆ ಮಾಲಿಸ್..... (ಕರವೋಕೆ ಮತ್ತೊಂದು)

ಗುರುದತ್ ರವರ "ಪ್ಯಾಸಾ" ಚಿತ್ರದ ಈ ಜಾನಿವಾಕರ್ ಹಾಡು ನನಗೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟವಾದದ್ದು..ಅದೇ ರಫ್ಹಿ ಕಂಠಸಿರಿಯಲ್ಲಿ....





ಮಾಲಿಸ್ ಎಣ್ಣೆ ಮಾಲಿಸ್...
(ಪ್ಯಾಸಾ ಚಿತ್ರದ ಗೀತೆ... ಗಾಯಕ: ಮೊಹಮ್ಮದ ರಫಿ)
ಮಾಲಿಸ್ ಎಣ್ಣೆ ಮಾಲಿಸ್.....ಮಾಲಿಸ್ ಎಣ್ಣೆ ಮಾಲಿಸ್....ಚಂಪೀ ssss

ತಲೆ ಗಿಲೆ ತಿರ್ಗ್ತಾ ಐತಾ, ಇಲ್ಲ ಮನಸು ಮುರ್ದೇ ಓಯ್ತಾ..sss
ಬಾರೋ ತಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ನಮ್ಮ, ಯಾಕೆ ಗಾಬರಿ ss..ಯಾಕೆ ಗಾಬರೀsss
ಮಾಲೀಸ್ ಎಣ್ಣೆ ಮಾಲೀಸ್...
II ತಲೆ ಗಿಲೆ ತಿರ್ಗ್ತಾ ಐತಾ,......II II

ಎಣ್ಣೆ ನಂದು ಮಸ್ಕಿ, ಅನ್ಬೇಕು ಅರೆ ಇಸ್ಕಿ
ತಲೆ ಮ್ಯಾಲೆ ಸವ್ರಿದ್ರೆ ಸಾಕು ನೋಡಿ ತಿಂದಂಗೆ ನೀವು ರಸ್ಕಿ II 2II
ನಿಲ್ಲು ನಿಲ್ಲು ನಿಲ್ಲು ಅರೆ ತಮ್ಮ ನಿಲ್ಲು
ಈ ಚಂಪೀಲಿದೆ ಎಂಥ ನೋಡೂ ಗುಲ್ಲು II 2 II
ಲಕ್ಷ ಕೊಟ್ಟರೂ ಸಿಕ್ಕೋದಿಲ್ಲ ಮಾಡು ಒಮ್ಮೆ ದಿಲ್ಲು.sss
ಯಾಕೆ ಗಾಬರೀ ss ಯಾಕೆ ಗಾಬರೀss
IIತಲೆ ಗಿಲೆ ತಿರ್ಗ್ತಾ ಐತಾ,......II II

ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮದ ಇರಸಾ, ಅಲ್ಲಾ ಯಾಪಾರ್ದಾಗೆ ಲಾಸಾ
ಬಿದ್ದರೆ ಎಣ್ಣೆ, ಎಲ್ಲವೂ ಮಾಯ, ಮಾಡಿದರೆ ಮಾಲೀಸಾ..ss..II 2 II
ನಿಲ್ಲು ನಿಲ್ಲು ನಿಲ್ಲು ಅರೆ ಬಾಬ ನಿಲ್ಲು

ಈ ಚಂಪೀಲಿದೆ ಎಂಥ ನೋಡೂ ಗುಲ್ಲುII 2 II
ಲಕ್ಷ ಕೊಟ್ಟರೂ ಸಿಕ್ಕೋದಿಲ್ಲ, ಮಾಡು ಒಮ್ಮೆ ದಿಲ್ಲು..sss
ಯಾಕೆ ಗಾಬರೀ ss ಯಾಕೆ ಗಾಬರೀss
IIತಲೆ ಗಿಲೆ ತಿರ್ಗ್ತಾ ಐತಾ,......II II

ನೌಕರನಾಗಲಿ ಮಾಲೀಕ, ಪ್ರಜೆಯೇ ಆಗಲಿ ನಾಯಕ
ನನ್ಮುಂದೆ ತಲೆ ಬಗ್ಗಿಸ್ತಾರೆ, ರಾಜನೇ ಆಗಲಿ ಸೈನಿಕ..II 2 II
ನಿಲ್ಲು ನಿಲ್ಲು ನಿಲ್ಲು ಅರೆ ರಾಜ ನಿಲ್ಲು

ಈ ಚಂಪೀಲಿದೆ ಎಂಥ ನೋಡೂ ಗುಲ್ಲು..II 2 II
ಲಕ್ಷ ಕೊಟ್ಟರೂ ಸಿಕ್ಕೋದಿಲ್ಲ ಮಾಡು ಒಮ್ಮೆ ದಿಲ್ಲು..sss
ಯಾಕೆ ಗಾಬರೀ, ss ಯಾಕೆ ಗಾಬರೀss

IIತಲೆ ಗಿಲೆ ತಿರ್ಗ್ತಾ ಐತಾ,......II II

Wednesday, May 9, 2012

ಸುಖ - ದುಃಖ (ಗೋಪಿ ಚಿತ್ರದ ಗೀತೆಯ ಕರವೋಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ)

ಚಿತ್ರ: ಗೋಪಿ (೧೯೭೦); ಗಾಯಕರು: ರಫಿ; ಸಂಗೀತ: ಕಲ್ಯಾಣ್ ಜೀ ಆನಂದ್ ಜೀ

ಸುಖ - ದುಃಖ

ಸುಖದಾ ಜೊತೆ ಎಲ್ಲಾ, ದುಃಖದಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ
ಓ ರಾಮ..ನನ್ನ ರಾಮಾ,,,ssss 
ನಿನ್ನ ನಾಮವೊಂದೇ ಸತ್ಯ, ಬೇರೆಲ್ಲಾ ಮಿಥ್ಯ
II ಸುಖದಾ ಜೊತೆII

ಜೀವನ ಬಂದು ಹೋಗೋ ಛಾಯಾ
ಮಿಥ್ಯದ ಮಾಯ ಮಿಥ್ಯದ ಕಾಯಾ ..sss
                       II ಜೀವನ ಬಂದುII
ಮತ್ತೇತಕೇ ಈ ಜೀವನ ಎಲ್ಲಾ
ಪಾಪದ ಕರ್ಮವ ಹೊರುವೇ...ssss
                    IIಮತ್ತೇತಕೇ ಈII
                     IIಸುಖದಾ ಜೊತೆII

ನಿನ್ನದೂ ಇಲ್ಲ ನನ್ನದೂ ಇಲ್ಲsss
ಈ ಜಗಜೋಗಿ ಮಾಯೆಯ ಬಲ್ಲ 
                 II ನಿನ್ನದೂ ಇಲ್ಲII
ದೊರೆಯೇ ಇರಲಿ ದೀನನೇ ಆಗಲೀ..sss
ಸೇರುವರೊಮ್ಮೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ.ssss
                    II ದೊರೆಯೇ ಇರಲಿII
                IIಸುಖದಾ ಜೊತೆII

ಹೊರಗಿನದೆಲ್ಲಾ ತಿಳಿಯಬೇಕಲ್ಲಾ..sss
ಒಳಗಿನದೇಕೆ ತಿಳಿಯಲೇ ಒಲ್ಲಾ..sss
               IIಹೊರಗಿನದೆಲ್ಲಾII
ಹೊರಗಿನ ತನುವನು ಸಮ್ಮಾನಿಸಿದೆ..sss
ಮನಸಿನ ಕಸವ ಕಳೆಯಲಿಲ್ಲಾ..sss
              IIಹೊರಗಿನದೆಲ್ಲಾII

ಸುಖದಾ ಜೊತೆ ಎಲ್ಲಾ, ದುಃಖದಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ
ಓ ರಾಮ..ನನ್ನ ರಾಮಾ,,,ssss II ಸುಖದಾ ಜೊತೆII

Tuesday, April 10, 2012

ತಂಗಿ ಮದುವೆ




ಮೆರಿ ಪ್ಯಾರಿ ಬೆಹನಿಯಾ ಬನೆಗಿ ದುಲ್ಹನಿಯಾ (ಸಚ್ಚಾ ಝೂಠಾ...1970)
ತಂಗಿ ಮದುವೆ
ನನ್ನ ಮುದ್ದು ತಂಗ್ಯಮ್ಮ
ನಿನ್ನ ಗಂಡು ಎಲ್ಲಮ್ಮಾ
ಬಂತು ನೋಡು ದಿಬ್ಬಣದ ಸವಾರಿ
ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಕುಣಿದವನೆ ಇದನ ನೋಡಿ// ನನ್ನ ಮುದ್ದು ತಂಗ್ಯಮ್ಮ//
          ಎಂತ ಸಿಂಗಾರ ಮಾಡಿ ತಂಗ್ಯಮ್ಮ ಕುಂತವ್ಳೆ//೨//
          ತಿಲಕ ಹಣೆಗೆ ಅಚ್ಚಿ ನಗ್ ನಗ್ತಾ ಕುಂತವ್ಳೆ
ತಂಗ್ಯಮ್ಮ ಉಟ್ಟವ್ಳೆ ತವರಿನ ಸೀರೆ 
ಲಗ್ನಾ ಆಗೋಕೆ ಗಂಡಿನ ಜೋಡಿ...
          ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಕುಣಿದವನೆ ಇದನ ನೋಡಿ// ನನ್ನ ಮುದ್ದು ತಂಗ್ಯಮ್ಮ//
ತಂಗ್ಯಮ್ಮ ಮದ್ವಣಗಿತ್ತಿ ಅರಿಸಿಣ ಅಚ್ಚಂಡು//೨//
ತವ್ರನ್ನ ಬಿಡೋವಾಗ ಕಣ್ಣೀರು ತುಂಬ್ಕೊಂಡು
ತಬ್ಕೊಂಡು ಅಮ್ಮನ್ನ ಅಳ್ತಾಳೆ ತಾರೆ...
ತಾರೆ ಒಂಟವ್ಳೆ ಗಂಡನ ಕೂಡಿ....
ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಕುಣಿದವನೆ ಇದನ ನೋಡಿ// ನನ್ನ ಮುದ್ದು ತಂಗ್ಯಮ್ಮ//
          ಅಮ್ಮನ ಗೋಳು ನಾನು ನೋಡಲಾರೆ ತಂಗಿ//೨//
          ಅಪ್ಪನ ಕಣ್ಣಲ್ಲೂ ನೀರು ಗೋಳಾಡ್ತಾಳೆ ಪುಟ್ನಿಂಗಿ
          ನೋವಿದ್ರೂ ನಗ್ತೀನಿ ಭಾವನ್ಗುಣ ನೋಡಿ
          ತಂಗಿ ಒಂಟವ್ಳೆ ಗಂಡನ ಜೋಡಿ
          ನಿನ್ನ ಅಣ್ಣ ಕುಣಿದವ್ನೆ ಇದನ ನೋಡಿ// ನನ್ನ ಮುದ್ದು ತಂಗ್ಯಮ್ಮ

Tuesday, April 3, 2012

ಮುಖ-ಪುಸ್ತಕ



ಮುಖ-ಪುಸ್ತಕ
ಮೊದಲ್ ಮೊದಲ್ ನೋಡೋ ಮುಖ
ಮೋಡಿ ಮಾಡೈತೆ ಎಂಥದ್ದೋ ಸುಖ
ಏಯ್, ಬ್ಯಾಡಪ್ಪಾ, ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಲ್ಸ ಕಾರ್ಯ
ಬಾಸ್ ಗೂ ತೋರಿಸಬೇಡವೇ ಮುಖ?
ಚೂರು ಪಾರು ಮಾಡಿ ಆಗಲ್ವೇ ಧೈರ್ಯ?

ಕೆಲ್ಸದ್ ಮಧ್ಯೆ, ಏಯ್ ತಡಿ ಏನೈತೋ!!
ಯಾರು ಹೊಸ್ದಾಗಿ ಏನನ್ನ ಹಾಕವ್ರೋ!!
ಫೋಟೋ ಯಾವ್ದಾದ್ರೂ ಇಂಟ್ರೆಸ್ಟಿಂಗೂ
ಕಾಮೆಂಟ್ ಕಾಲೆಳಿಯೋ ಗ್ರೂಪಿಂಗೂ
ಬ್ಲಾಗಕ್ಕಂತೂ ಬರೊಲ್ಲ ಬ್ಲಾಗಿಗ್ರು ಹೆಂಗೂ
ಇಲ್ಲೇ ಹಾಕ್ತೀನಿ ನನ್ ಕವ್ನ ಒಂದ್ಸಾಂಗು

ಮಧ್ಯಾನ್ಹ ಆಯ್ತು ಕೆಲ್ಸದ್ ಅರ್ಧ ಪುಟ
ಅರ್ಧ ಘಂಟೆಲಿ ನಾಕಾಗ್ತಿತ್ತು ಮೊದ್ಲಾಗಿದ್ರೆ
ಈಗ ಮುಖ ನೊಡ್ಕೊಂಡ್ ಅರ್ಧನೇ ದಿಟ
ಏನ್ಮಾಡೋದು? ಗೊತ್ತಾಗ್ತಿಲ್ಲ ಯಾಕೋ
ಹೆಂಗ್ಬರೋದು ಹೊರ್ಗೆ ಸಾಕಪ್ಪ ಸಾಕೋ

ಆದಿನ ಬಂದೆ ಆಫೀಸ್ ಗಣ್ಕದ್ ಕಿವಿ ಹಿಂಡ್ದೆ
ಕಿಟ್ಕಿ ತೆರೆಕೊಳ್ತು, ಮುಖದ್ಬಾಗ್ಲು ಮುಚ್ಕೊಳ್ತು
ತಟ್ದೆ, ಕಿಟ್ಕಿ ಮುಚ್ದೆ, ಎಲ್ಲ ಬಂದ್ ಹೊರಗ್ಬಂದೆ
ಮತ್ತೆ ಕಿವಿ, ಕಿಟ್ಕಿ,.. ಊಹೂಂ.. ಮುಖ ಕಾಣ್ಲಿಲ್ಲ
ತಲೆ ಕೆರ್ಕೊಂಡೆ, ಮೈಯಲ್ಲಾ ಪರಚ್ಕೊಂಡೆ..
ಅಳು ಬರೊಂಗಾಯ್ತು ನನ್ನಲ್ಲೇ ಕಿರಿಚ್ಕೊಂಡೆ

ಕಛೇರಿ ಜವಾನ ಪರಿಯೋಜನೆ ಕಡ್ತ ತಂದಿಟ್ಟ
ವಿಧಿಯಿಲ್ಲ ಸುರ್ಹಚ್ಕೊಂಡೆ ಮುಗ್ಸಿ ಕಡ್ತದ್ ಬೆಟ್ಟ
ಚಾ ಕುಡಿಯೋಕೆ ಪಕ್ಕದ್ ಛೇಂಬರ್ ಮಯೇಸ
ಎಣ್ಣೆ ಕುಡ್ದಂಗೆ ಮುಖ-ಕ್ಯಾಂಟೀನ್ಗೆ ಬತ್ತೀರಾಸಾ?
ಇದೇನಪ್ಪ ಮಯೇಸಾ, ಮುಖದಲ್ಲೇ ಮುಳಗ್ತಿದ್ದೆ

ಬಿಡಿಸಾ, ಒಸಾ ಸಾಯೇಬ ಲಾಕ್ ಮಾಡವ್ನೆ
ಮುಖ ನೋಡಿದ್ಸಾಕು ಕಡ್ತಾ ನೋಡಿ ಅಂತಾನೆ
ನೋಡಿದ್ರಲ್ಲಾ ನೀವೂನೂವೆ, ಆಫೀಸ್ಕೆಲ್ಸ ಎಲ್ಲಾ
ಮದ್ಯಾನಕ್ಕೇ ಮುಗೀತಾ ಅವೆ ಕೆಲ್ಸ, ಬಾಕಿ ಇಲ್ಲಾ
ದಿನಾ ರೇಗ್ತಿದ್ದ ನಮ್ ಸಬ್-ಬಾಸು, ಈಗ ಖುಶ್
ಮುಖ ಮನ್ಯಾಗ್ ನೊಡ್ಕೊಳ್ಳುಮಾ ಅದೇ ಭೇಶ್

Friday, March 30, 2012

ಓತಿಕ್ಯಾತಗಳು.....



ಅವ್ವಾ..ಯವ್ವಾ.. ನನ್ನವ್ವಾ
ನಿನ್ನೇ ನೋಡೋಕ್ಬಂದೆ ಯವ್ವಾ
ನೀನ್ ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ದೇವ್ರವ್ವಾ
ಹ್ಯಾಂಗಿದ್ದೀಯವ್ವಾ..?? ಮಕ್ಳೂ ಮರಿ
ಇಡೀ ದೇಸದ್ದುಸಾಬರಿ ಕಣೇ ಅವ್ವಾ
ಅದ್ಕೇಯ ನಾಕ್ ವರ್ಸ ಬರಾಕಾಗ್ನಿಲ್ಲ
ಈ ದಪ ನಾನೇ ಯೋಳ್ತೀನಿ, ನಂಗೆ
ಮಿನಿಸ್ಟ್ರ ಕೆಲ್ಸ ಬ್ಯಾಡ ಜನ್ಸೇವೆ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅಂತಾ
ನಮ್ಮೂರು, ನಮ್ಜಿಲ್ಲೆ ಉದ್ದಾರ, ಕಲ್ಯಾಣ
ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡುಮಾ ಅಂತ ಇವ್ನಿ
ಈ ದಪ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲಾರ್ ಓಟ್ಕೊಡ್ಸೇ ಯವ್ವಾ
ಆಟು ಮಾಡಿ ನಿನ್ನೀ ಮಗನ್ನ ಅರ್ಸು ಸಾಕು
-----------೦೦೦೦---------
ಅಮ್ಮಾ, ತಾಯಿ, ಮುಕ್ಯ ಮಂತ್ರ್ಯಮ್ಮಾ
ಓದ್ದಪಾ..ಮಳೆನೇ ಇಲ್ಲ.. ಈ ದಪ ಮಳೇನೋ
ಯಾಕೇಳನೇ ಮನೆ ಮಟ ಅಸ ಕರ ಏನೂ..
ನನ್ನಮ್ಮಗ್ಳೇ ಕೊಚ್ಕೊಂಡೋದ್ಲು ಪರ್ವಾದಾಗೆ
ನಾವೋಟ್ ಕೊಟ್ಟೋರ್ ಬರ್ನೇ ಇಲ್ಲ..
ಕೇಳೇ ಯಮ್ಮಾ ನಿನಾದ್ರೂ ನಮ್ಗೋಳು...
----೦೦೦೦೦೦--------
ತಾಯವ್ವ..ಏನ್ಮಾಡನೇ ಯಮ್ಮಾ..??
ಈ ದಪ ನನ್ ಕುರ್ಚಿನೇ ಕೊಚ್ಕೊಂಡೋಯ್ತು
ಗೆಲ್ಸಿದ್ರೇ ನೀವೆಲ್ಲಾ ನಮ್ ಪಾರ್ಟಿನಾ ?..
ಈವಾಗಿರೋ ಸರ್ಕಾರ್ದೋರ್ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟವ್ರೆ
ಮನ್ಯಾಗ್ ಸುಮ್ ಕುಂತಿದ್ರೇ ಕ್ಷೇಮ ನಮ್ಗೆ..
ಮುಂದಿನ್ಸಲ ಗೆಲ್ಸಿ ನಮ್ಮನ್ನ ..
ಆವಾಗ ನೋಡುಮಾ ಏನಾದಾದೋ...