ಮಹಾಮರ

ಕೊಕ್ಕಿಗೆ ಬೀಜ ಮೆತ್ತಿತ್ತು
ಅರಿವಿಲ್ಲದೇ ಬಿತ್ತಿತ್ತು
ಮಹಾವೃಕ್ಷಕ್ಕೆ ಆ ಸಣ್ಣಗಿಡ
ಆಗಿತ್ತು ಅಂಕುರಕೆ ದಡ
ನೋಡನೋಡುತಲೇ ಎಲೆ
ಹೆಣೆದು ಬೇರು ಗಿಡದ ಸುತ್ತ ಬಲೆ
ಗಿಡವಾಗತೊಡಗಿತು ಗೌಣ
ಬೀಜ ಬೀಗುವ ಮರಮಾಡಿ ತಾಣ
ಗಿಡ ಮಾಯವಾದದ್ದು,
ಮರ-ಅಮರವಾಗತೊಡಗಿದ್ದು,
ಆಸರೆಕೋರಿ ಬಂದದ್ದು,
ಮಹದಾಸರೆಯಾದದ್ದು,
ಬೇರು ಬೆರೆತದ್ದು,
ಕೊಂಬೆ ಬೇರುಬಿಟ್ಟದ್ದು,
ಚಾಚುಬಾಹು ಮರವಾದದ್ದು,
ಇದೆಲ್ಲ..ನಾವು ನೋಡಿಲ್ಲ
ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರಿಗೆ ನೆನಪಿಲ್ಲ
ಅಷ್ಟೇಕೆ ಅನ್ನುವರಲ್ಲ ಆಲಕ್ಕೆ ಹೂವಿಲ್ಲ.
ಇದು ಮಹಾ ವೃಕ್ಷ ಈಗ
ಪಾರ್ಕಿನಲಿ ವಿಹರಿಸಲು ಜಾಗ
ಹತ್ತಾರು ಮರಗಳು ಸೇರಿಕೊಂಡಂತೆ
ಸೂರಲಿ ಮೋಡ ಹರಡಿಕೊಂಡಂತೆ
ಆದರೆ...
ಒಂದು ದಿನ..!!??
ಬರಸಿಡಿಲು ಬಡಿದಂತೆ
ಧರೆಬಿರಿಯಿತೋ ಎಂಬಂತೆ
ಮಹಾವೃಕ್ಷ ಉರುಳಿತ್ತು ಧರೆಗೆ
ಒಮ್ಮೆಲೇ ತಲೆಯಮೇಲಿನ ಸೂರು
ಕಾಣದಾದಂತೆ
ಪಾರ್ಕು ಬಿಕೋ ಎನ್ನುತ್ತಿದೆ
ಆಲ ಇಲ್ಲದ್ದು ಏಕೋ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ
ವಿಹಾರಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದಾಗಿದೆ
ಮರದಿಂದಮರವಾಗುವ ಆಲ
ಸುತ್ತ ಹೆಣೆದ ಮಾನವ ಕೃತ್ರಿಮ ಜಾಲ
ಬೇರುಹರಡಲು ಇದಕೆ ಸಿಗದೆ ನೆಲ
ನೂರಾರು ವರ್ಷದ ಮಹಾ ಆಲ
ಧರೆಗುರುಳಿ ಕಂಡಿದೆ ಅಂತಿಮ ಕಾಲ
(Thanks Guru's World for the fotos and thought provocation)